Niedawno obchodziliśmy wspomnienie św. Anny. Anna jest symbolem i patronką matek, rodzin i małżeństw, które pragną mieć potomstwo. Ale także kiedy prosimy o deszcz i lepszą aurę wznosimy imienia Anny.
Anna i Joachim jak wiadomo w historii to dziadkowie Jezusa. Są symbolem pięknej i trwałej miłości. Dla człowieka miłość jest pięknym uczuciem. To wsparcie w drugim. Jest potrzebą posiadania bliskiej osoby i bycia ze sobą pomimo trosk. Jak wiadomo nie tylko radość, ale i niekiedy poważniejsze chwile napotykają człowieka i wówczas ważne, aby nie był sam. Samotność dokucza naszej duszy, lecz w miłości nie ma pustki. Oczywiście w tej prawdziwej i szczerej. Dopóki nie odkryjemy sensu naszego życia także i sfera duchowa pozostanie w cieniu. Odkrycie tajemnicy daje nam wielką miłość Boga. Jeżeli serce przytuli się z miłością będziemy czuć się bezpiecznie. Życie małżeńskie i rodzinne rozkwita jeżeli jest miłość do kościoła. To wspólna modlitwa i msze św. oraz inne nabożeństwa utrwalają to uczucie. Miłość przez duże M. Co to znaczy? To trudno wyjaśnić. Każdy sam oceni. Ale na pewno postać św. Anny pokazuje, jak ważne, aby wierzyć i jak warto mieć bliską osobę przy sobie i nie zapominać o tej miłości.
Anna i Joachim są pochowani w Jerozolimie. W Polsce jest wiele miejsc oznaczonych jej kultem, wiele świątyń nosi jej imię, jak i wiele kobiet.
Prawdziwa miłość nie ustanie. Postawa chrześcijanina i prawdziwej miłości zapisana jest w Liście do Koryntian w Hymnie o miłości św. Pawła.
Św. Anna to ciekawa święta. Jest patronką babć, a także jest wzorem dla młodego pokolenia.